انکار مکن داعیهٔ دلبریات را
بگذار ببوسم لب خاکستریات را
از منظر من باکرهٔ باکرههایی
هرچند سپردی به سگان دختریات را
دستی بکش از روی کرم بر سر و رویم
تا لمس کنم عاطفهٔ مادریات را
مصلوب همآغوشی بابلسریان کن
یکچند مسیحای تن آذریات را
حاشا که همانند و حریفی بتوان یافت
طبع من و آوازهٔ اغواگریات را
ای شأن نزول همه ادیان الهی
حالی یله کن دعوی پیغمبریات را
هم مادر و هم خواهر و هم همسر من باش
تا شهره کنی شیوهٔ همبستریات را
علی اکبر یاغی تبار
- ۰ نظر
- ۰۸ ارديبهشت ۹۹ ، ۱۳:۰۴