تنم در وسعت دنیای پهناور نمی‌گنجد
روان سرکشم در قالب پیکر نمی‌گنجد
مرا اسرار از این گفته‌ها بالاتر است، امّا
به گوش خلق، از این حرف بالاتر نمی‌گنجد
به سینه دست نادانی مزن ارباب دانش را
اگر علمی تو را در مخزن باور نمی‌گنجد
عجب نبوَد که این خوابیدگان را نیست بیداری
اذان صبح اندر گوشهای کر نمی‌گنجد
مرا خواب آن زمان آید، که در زیر لحد باشم
سر پُرشور اندر نرمی بستر نمی‌گنجد
ز بس راه وفاداری سریع و آتشین رفتم
سخنهای وفایم در دل دلبر نمی‌گنجد
توانگر را مخوان در گوش دل اسرار درویشی
که در خشخاش، خورشید بلنداختر نمی‌گنجد
دل سرگشته‌ام هر لحظه آهنگ عدم دارد
که رسوایی چو من در عالم دیگر نمی‌گنجد
نشان قبر مگذارید بعد از مرگ یغما را
شهاب طارم ِ اسرار، در مقبر نمی‌گنجد
حیدر یغما
- کار دلم از دعا گذشته
- نیم آن شد ذوالفقار و نیم دیگر فاطمه
- هم دختر حسینی و هم دختر رباب
- سرورم من تابع جمهوری صحن توام
- باید که فقط یوسف زهرا بپسندد
- الهی که ماه محرم بمیرم
- یک نفر نیست بگوید که مسلمان تر از این
- از وحشت تنهاکش طهران به خراسان
- چنین به آب زدن امتحان غیرت بود
- در عبدالله جعفر می شود تکرار