در عصر برده داری کاری نمی توان کرد
جز صبر و بردباری کاری نمی توان کرد
با زخم های سطحی باید کنار آمد
با زخمهای کاری، کاری نمی توان کرد
از دوستان بی شرم آبی نمی شود گرم
از فرط بی بخاری کاری نمی توان کرد
برگشته ایم آرام فعلا به صدر اسلام
غیر از شترسواری کاری نمی توان کرد
حتی اگر مصدق باشد رئیس جمهور
با نفت ده دلاری کاری نمی توان کرد
امن و شراب بی غش، معشوق و جای خالی
در ساعت اداری کاری نمی توان کرد
گفتی نمی توان کرد گفتیم می توان کرد
حق با شماست آری کاری نمی توان کرد
مسلم حسن‌شاهی راویز
نه وقت حزن شما و نه وقت شادی ماست
چراکه صحبت تحریم اقتصادی ماست
کنار سفره ی رنگین و روی گنج روان
گرسنه خفتن و مردن روال عادی ماست
به حرف مفت شماهم اگرعمل کردیم
نشان علم شما نیست بی سوادی ماست
«فقیه مدرسه دی مست بود و فتوا داد»
دلیل حرمت می، خوردن زیادی ماست
جهنمی که نباشی در آن بهشت برین
بهشت با تو چو زندان انفرادی ماست
رسیده ای به مراد خودت خدا را شکر
اگر مراد تو ای شیخ نا مرادی ماست
دگر ضلالت انسان به دست شیطان نیست
مشخص است که شیطان هم از ایادی ماست
مرا به کار شما هرگز انتقاد نبود
که هرچه هست بر اشعار انتقادی ماست...
مسلم حسن‌شاهی راویز
