لب تشنه ای، به یاد لب خشک اصغری
آن داغ دیگری ست و این داغ دیگری
گاهی زره به تن به علی می شوی شبیه
گاهی عبا به دوش شبیه پیمبری
گفتند کوفیان به تو از هر دری سخن
واشد به دردهای تو از هر سخن دری
با صد هزار جلوه برون آمدی... دریغ
با صد هزار دیده ندیدند برتری
تنهایی تو بیشتر از پیش واضح است
حالا که در میان شلوغی لشگری
رو می کنی به آب، چه روی مشعشعی
دل می کنی از آب، چه آب مکدری
شمشیر می کشی...چه شکوهی، چه هیبتی
تکبیر می کشند...چه الله اکبری
یاران بی بدیل، عجب جمع سالمی
اعضای چاک چاک، چه جمع مکسری
آن ها که روی دست محمد ندیده اند
بر نیزه دیده اند که از هر نظر سری
تصویر کردن تو به جا نیست بیش از این
تصویری از تو نیست به جا و مصوری
محمدحسین ملکیان (فراز)
