دلیل عشق سرم را به زلف یار کشید
ره مرا بلد راه سوی دار کشید
خدا ذلیل کند بر سرای تو دل را
مرا به دست تو داد و خودش کنار کشید
به کولی نگه تو سیاه مینگرند
ز بس به دیدهی مردم ز فقر جار کشید
شبی ز چشم تو پنهان فرار می کردم
دلم به نیت رسواییام هوار کشید
ببند چینی مودار را به مویی چند
دلم شکست ز بس جور روزگار کشید
ببند راه مرا با گشودن چشمت
به روی صید نباید که ذوالفقار کشید
محمد سهرابی
- ۰ نظر
- ۱۱ آذر ۹۵ ، ۱۵:۲۰